Αυτό το διάστημα όλοι οι Έλληνες είμαστε σε μια περίεργη φάση λόγω των πολιτικών εξελίξεων της χώρας μας.Εκεί που καθόμασταν λοιπόν στον καναπέ του σπιτιού μας , ξαφνικά λέω στον άντρα μου. "Αύριο φεύγουμε για ταξίδι".
Με κοιτάζει λοξά με μια έκφραση στο πρόσωπό του σαν να λέει "τι έπαθε ξαφνικά;" Δεν μίλησε καν! Πηγαίνω στο δωμάτιό μας και ανοίγω την ντουλάπα. Μονολογώ! "Τι θα πάρω τώρα σε αυτή τη σύντομη εξόρμηση; χμμμ...."Και ξεκινωωώ.....Βάζω στην βαλίτσα ρούχα που μου ανεβάζουν τη διάθεση και με κάνουν να εκπέμπω μια θυλικότητα all day / night long.
Με κοιτάζει λοξά με μια έκφραση στο πρόσωπό του σαν να λέει "τι έπαθε ξαφνικά;" Δεν μίλησε καν! Πηγαίνω στο δωμάτιό μας και ανοίγω την ντουλάπα. Μονολογώ! "Τι θα πάρω τώρα σε αυτή τη σύντομη εξόρμηση; χμμμ...."Και ξεκινωωώ.....Βάζω στην βαλίτσα ρούχα που μου ανεβάζουν τη διάθεση και με κάνουν να εκπέμπω μια θυλικότητα all day / night long.
Δεν θέλω να ευλογώ τα γένια μου..αλλά έχω έναν άντρα που πραγματικά ευχαριστώ τον Θεό που τον έστειλε στη ζωή μου. Είμαστε 24 χρόνια μαζί..έχουμε περάσει πάρα πάρα πολλά , φουρτούνες και μπουνάτσες..αλλά είναι πάντα εκεί ο ένας για τον άλλον. Και γιατί το λέω αυτό; Γιατί έτσι απλά χωρίς πολλές συζητήσεις...ΦΥΓΑΜΕ ΓΙΑ ΤΑΞΙΔΙ!!! ;)
